Terapia par
Do kogo skierowana jest terapia małżeństw / par?
Terapia rodzinna przeznaczona jest dla rodzin, małżeństw bądź par, które przeżywają kryzys lub borykają się z trudnościami, z którymi same nie mogą sobie poradzić.
Trudności rodziny mogą być związane z chorobą (psychiczną lub somatyczną) jednego z członków rodziny, ale także z kryzysem związanym ze zmianą etapu życia. Pomagamy też małżeństwom czy parom, które znalazły się w impasie. Terapia rodzinna czy małżeńska jest sytuacją dobrowolną i potrzebna jest współpraca wszystkich zainteresowanych. Nie wyklucza to osób, które nie są całkowicie przekonane i mają wątpliwości co do sensowności korzystania z terapii. Jednak pozytywne zmiany w rodzinie są wtedy możliwe, gdy istnieje zaangażowanie w pracę nad zmianą. Psychoterapia nie może nikogo zmienić wbrew jego woli.
Nawet jeśli jesteś w związku możesz skorzystać z terapii sam/sama. Czasami jest to dobry początek inicjujący zmianę na lepsze.
Kiedy warto skorzystać z terapii rodzinnej?
- Gdy w rodzinie występują problemy z komunikacją;
- Gdy rodzice tracą kontakt z dzieckiem i pojawiają się trudności wychowawcze;
- Gdy któryś z członków rodziny ma problemy emocjonalne;
- Gdy rodzinę lub małżeństwo dotyka kryzys (wypalenie uczuć, zagrożenie rozwodem, śmierć bliskiej osoby, choroba).
- Gdy oddalasz się od rodziny i bliskich Ci osób,
- Gdy starasz się ukryć swoje problemy przed innymi
- Nie potrafisz odnaleźć wspólnego języka z małżonkiem/narzeczonym
Jak wygląda spotkanie podczas terapii małżeństw / par?
Spotkanie odbywa się w gabinecie, które zapewnia anonimowość i intymność klientom. Ma ono charakter rozmowy pomiędzy terapeutą a małżeństwem, w trakcie której terapeuta poprzez pytania stara się dotrzeć do źródeł i przyczyn pojawiających się problemów.
Ile trwa spotkanie podczas terapii małżeństw / par?
Każde spotkanie trwa od 60 do 120 minut. Częstotliwość spotkań ustalana jest bezpośrednio z terapeutą w trakcie pierwszego spotkania. Najbardziej optymalnym i najczęściej stosowanym rozwiązaniem są spotkania raz w tygodniu. Czas trwania terapii małżeństw/par zależy od diagnozy problemu.
Zastosowanie terapii par (dla małżeństw)
Terapia par przynosi najlepsze efekty, gdy obie ze stron pomimo trudności jakie przeżywa związek chcą nad nim pracować. Partnerzy chcą podjąć trud ratowania związku oraz pracować nad swoimi zachowaniami wobec drugiej osoby.
Co się dzieje na pierwszej sesji?
Pierwsze spotkanie ma charakter konsultacyjny. Omawiane są zagadnienia z jakimi przychodzi klient, para lub rodzina. Jest to również okazja do zadawania pytań i poznania w jaki sposób terapeuta pracuje.
Ile trwa spotkanie i ile kosztuje?
Spotkania odbywają się raz w tygodniu i trwają 60 min. Dla rodzin ten czas może wynosić nawet 90 min, w zależności od złożoności zagadnienia i ilości osób biorących udział w sesji.
Terapia uzależnień
Panuje przekonanie, że uzależnienie jest chorobą duszy, ciała i umysłu. Wynika z tego, że i terapia uzależnień powinna uwzględniać wszystkie aspekty tej choroby, jako że niszczy ona lub upośledza całego człowieka oraz jego otoczenie.
Z tego względu w poradni prowadzimy terapię holistyczną, opierającą się w zakresie postrzegania uzależnienia na modelu strategiczno-strukturalnym. Bardzo ważnym elementem terapii w TP są ustalenia terapii systemowej (Bertalanffy, Satir) z zastosowaniem metod aktywizujących. Autorski model terapii motywacyjnej opiera się na multidyscyplinarnej nauce o ludzkim umyśle i procesach poznawczych, zwanej kognitywistyką. W ten sposób integrujemy w terapii nie tylko różne metody i szkoły terapeutyczne, co jest już obecnie normą, ale także ustalenia całego obszaru tzw. cognitive science. Pozwala to nie tylko uczynić proces terapeutyczny bardziej skutecznym, ale też sprawia, że terapia uzależnień u każdego pacjenta jest inna i dostosowana do jego indywidualnych potrzeb, oczekiwań i możliwości.
W pracy z pacjentem stosujemy przy tym zmodyfikowane podejście BSFT (Brief Self Focused Therapy), polegające na wydobywaniu z pacjenta mocnych stron oraz budowaniu jego poczucia kompetencji. Jednocześnie, co wiemy ze swojego doświadczenia, stosowanie modelowego podejścia BSFT może być dla pacjenta niebezpieczne i skutkować zaburzonym bądź nieadekwatnym poczuciem koherencji. Nie odchodzimy od psychologicznych mechanizmów uzależnienia, przeciwnie – poświęcamy im dużo miejsca, zwłaszcza w zakresie ich identyfikowania oraz tzw. „rozbrajania”.